Agnes te Brinke

Agnes te Brinke spreekt over haar oorlog jaren in Leipzig. Te zien op de film: Agnes te brinke.  als u de film wil zien email naar: c-smit@hotmail.com 

Mijn ouders hadden mij aangeraden om in Duitsland te gaan werken. Ze vonden het veel veiliger. Het is nu nauwelijks voor te stellen maar als 20 jarige deed je toch min of meer wat je gezegd wordt en ik had sterk de behoefte om uit huis te gaan. Destijds had ik familie in Duitsland wonen waar ik naar toe ging en waar werk voor mij werd gezocht. Het werd tenslotte Leipzig. 

Nooit heb ik ooit kunnen denken welke hoge prijs ik in mijn leven er na daarvoor heb moeten betalen. Het stempel  "Je was er vrijwillig " heb ik altijd mee moeten dragen. Ik kijk met gemengde gevoelens op mijn leven terug. Ik heb in mijn leven gelachen maar ook heel veel gehuid. 

De foto's in het boek geven zeker de werkelijkheid niet weer.  Ik heb nooit geen bloemen gezien en het was er grijs en grauw.  De foto's zijn zeker propaganda foto's.  Het bombardement op de Hasag was een verschrikkelijke ervaring.  De schuilkelder was gedeeltelijk ingestort en een meisje die naast mij zat werd geraakt. Het bloed van haar had ik op mijn benen. De meisjes en vrouwen die uit de kampen kwamen werken zagen er verschrikkelijk slecht uit. Ik heb dat beeld nog voor mij.  Daarom laat niemand mij zeggen dat de holocaust niet bestaan heeft.

Er is een film gemaakt van Agnes waar ze verteld over haar tijd bij de Hasag. Als u deze film graag wil zien email naar: c-smit@hotmail.com 

                                                                           Baumwolle spinnerei